മനസ്സറിയാത്തവർ
എന്തൊരു ഉത്സാഹം
ഭൂമി പൂജ കഴിഞ്ഞു
എന്റെ ജീവിതം
ആരംഭിക്കുന്നു
വലിയൊരു കടലാസു കെട്ട്
നിറയെ എന്റെ ശക്തി
ഏകോപിക്കാനുള്ള
വരകളും കുറികളും കണക്കും
ഒരു കൂട്ടം മനുഷ്യ ജീവികളുടെ
വിയർപ്പു മുത്തുകൾ
നിത്യവും ഭൂമി നനക്കുന്നു
എന്നുമെന്നും സിമെന്റ് മിശ്രിതം
ചെങ്കല്ലിലും കരിങ്കല്ലിലും
ഒഴുകിയുറച്ചു
എന്റെ യജമാനൻ നിറമുള്ള
കാറിലെത്തുന്ന കുടുംബവും
കറൻസികൾ കൈമാറുന്നത്
നിത്യവുമുയർന്നു വന്ന
ഞാനും സാക്ഷി
ആടയാഭരങ്ങൾ നിറങ്ങളിൽ
ഞാനൊരു സുന്ദരിയായി
എന്റെ ചാരത്തു
നിറയെ പൂക്കളും മരങ്ങളും
ഏറെയാഹ്ലാദിച്ച നാളുകൾ
പൂജകൾ മന്ത്രങ്ങൾ
പ്രതികൂല അവസ്ഥയെല്ലാമൊഴിഞ്ഞു
യജമാനനനും കുടുംബവും
താമസമായി
ഞാനവർക്ക് ശക്തിയോടെ
സംരക്ഷണം നൽകി.
ഒരു രാത്രിയിൽ
ഞാനറിഞ്ഞു
എന്റെ മുഖം വരെ അടച്ചു കെട്ടി
സ്ഥലം വിടുകയാണെന്ന്
കൂടുതലറിയാൻ
ഉമ്മറത്തെ ചെടികളോടും
ഉത്തരത്തിലെ പല്ലിയോടും വരെ
ആരാഞ്ഞു
അവർക്കൊന്നും ഉത്തരമില്ലായിരുന്നു.
മുറ്റത്തെ ചെടികളൊക്കെ
അന്ത്യശ്വാസം വലിച്ചു
എനിക്കും ശ്വാസം കിട്ടാതായി
കിഴക്കു ഇടതുവശത്തും
പിന്നീട് വലതു വശത്തും
സൂര്യൻ പല പ്രാവശ്യം ഉദിച്ചു
അശുദ്ധ വായു തിങ്ങി
ഞാനും ജീർണ്ണതയിലായി
ഒരു നാൾ വലിയ യന്ത്രകൈകൾ
എന്നെ പിച്ചിച്ചീന്തി
ഞാനും മുല്ലവള്ളികൾ ലയിച്ച
ഭൂമിപൂജ ചെയ്ത മണ്ണിൽ
അലിഞ്ഞു ചേർന്നു
അപ്പോഴും ഉത്തരത്തിലെ പല്ലി
പുതിയ ഉത്തരം തേടി ഓടിയകന്നു.