മനോജ്ഞം
പാതി നിതംബം മറയുന്ന വാർമുടി,
പകുതി പകുത്തു മുന്നിലിട്ട്,
രണ്ടിളം തുളസി കതിരോന്നു ചാർത്തി,
സിന്ദൂര ചന്ദന കുറികൾ അണിഞ്ഞൊരു,
സുമംഗലി സ്നേഹ ഹൃദയേശ്വരി.
ഇന്നു നീ കൈ കൂപ്പി നിന്ന നേരം,
നിന്റെ മനസ്സിന്റെ ഉൾകാമ്പിലെങ്ങാനും,
ഓർമ്മകൾ ഉണ്ടായിരുന്നോ....?
ഒരു ദിവ്യാനുരാഗ സ്മരണകളും,
നിന്നിലെ മോഹാഭിലാഷങ്ങളും..!
ഇന്നുള്ള സൗഭാഗ്യം നിലനില്ക്കുവാൻ,
ഇഷ്ടദേവ പൂജ നേർന്നു നിൽപ്പു,
കാന്തിയോടിന്നു നീ പ്രാണേശ്വരി.
നിൻ പ്രേമ പൂജാപുഷ്പ്പങ്ങൾ,
വിരിയുന്ന ,സ്നേഹിതാ തളിർലതകൾ.
മന്ദഹാസത്തിൻ മനോജ്ഞമാം അഴക്,
സുരഭിലമാക്കി നീയെന്നോമലാളെ.